Μηχανικές ιδιότητες του χάλυβα

1. Σημείο απόδοσης

Όταν ο χάλυβας ή το δείγμα τεντώνεται, όταν η τάση υπερβαίνει το όριο ελαστικότητας, ακόμη και αν η τάση δεν αυξάνεται, ο χάλυβας ή το δείγμα συνεχίζει να υφίσταται εμφανή πλαστική παραμόρφωση, η οποία ονομάζεται διαρροή, και την ελάχιστη τιμή τάσης όταν εμφανίζεται το φαινόμενο διαρροής είναι για το σημείο απόδοσης.Έστω Ps η εξωτερική δύναμη στο σημείο διαρροής s και Fo η περιοχή διατομής του δείγματος, τότε το σημείο διαρροής σs = Ps/Fo (MPa)..

2. Ισχύς διαρροής

Το σημείο διαρροής ορισμένων μεταλλικών υλικών είναι εξαιρετικά δυσδιάκριτο και δύσκολο να μετρηθεί.Επομένως, για να μετρηθούν τα χαρακτηριστικά απόδοσης του υλικού, καθορίζεται η τάση όταν η μόνιμη υπολειμματική πλαστική παραμόρφωση είναι ίση με μια ορισμένη τιμή (συνήθως 0,2% του αρχικού μήκους).είναι η υπό όρους ισχύς διαρροής ή απλά η αντοχή διαρροής σ0,2.

3. Αντοχή σε εφελκυσμό

Η μέγιστη τιμή τάσης που επιτυγχάνεται από το υλικό κατά τη διαδικασία τάνυσης, από την έναρξη έως τη θραύση.Εκφράζει την ικανότητα του χάλυβα να αντιστέκεται στο σπάσιμο.Αντίστοιχα με την αντοχή σε εφελκυσμό, υπάρχουν αντοχή σε θλίψη, αντοχή σε κάμψη κ.λπ. Έστω Pb η μέγιστη δύναμη εφελκυσμού που επιτυγχάνεται πριν από την αφαίρεση του υλικού

δύναμη, Fo είναι το εμβαδόν διατομής του δείγματος, μετά η αντοχή εφελκυσμού σb = Pb/Fo (MPa).

4. Επιμήκυνση

Αφού σπάσει το υλικό, το ποσοστό του μήκους πλαστικής επιμήκυνσής του στο αρχικό μήκος δείγματος ονομάζεται επιμήκυνση ή επιμήκυνση.

5. Αναλογία αντοχής απόδοσης

Ο λόγος του σημείου διαρροής (αντοχή διαρροής) του χάλυβα προς την αντοχή εφελκυσμού ονομάζεται λόγος διαρροής-αντοχής.Όσο μεγαλύτερη είναι η αναλογία απόδοσης, τόσο μεγαλύτερη είναι η αξιοπιστία των δομικών μερών.Γενικά, ο λόγος απόδοσης του ανθρακούχου χάλυβα είναι 06-0,65 και ο δομικός χάλυβας χαμηλού κράματος είναι 065-0,75 και ο δομικός χάλυβας σε κράμα είναι 0,84-0,86.

6. Σκληρότητα

Η σκληρότητα υποδηλώνει την ικανότητα ενός υλικού να αντιστέκεται στην πίεση ενός σκληρού αντικειμένου στην επιφάνειά του.Είναι ένας από τους σημαντικούς δείκτες απόδοσης των μεταλλικών υλικών.Γενικά, όσο μεγαλύτερη είναι η σκληρότητα, τόσο καλύτερη είναι η αντίσταση στη φθορά.Οι κοινώς χρησιμοποιούμενοι δείκτες σκληρότητας είναι η σκληρότητα Brinell, η σκληρότητα Rockwell και η σκληρότητα Vickers.